Πρόσφατα έπεσε το μάτι μου στο ένα άρθρο στο blog του Harvard Business Review, Does an Entrepreneur Need a MBA?, Stephen Greer, Author of Starting from Scrap.
Γράφει λοιπόν ο συντάκτης του άρθρου:
In my opinion, entrepreneurship is a matter of the heart, and education is a matter of the brain. It is difficult to teach a heart… Understanding strategy, finance and marketing can be very helpful. But it’s also important to possess self-confidence, a need for independence, energy and passion, curiosity, and an ability to communicate ideas. If you don’t have these natural assets, you’ll struggle as an entrepreneur.
Δηλαδή ποια η διαφορά του entrepreneur με τον ελεύθερο επαγγελματία τελικά; Ας με συγχωρήσουν τα μελλοντικά αστέρια του επιχειρηματικού κόσμου για την κυνική τοποθέτηση, αλλά αυτή την απορία την έχω καιρό τώρα και αναζητώ απάντηση. Το επιχειρείν ως φιλοσοφική στάση δεν διαφέρει και τόσο από την ελευθερία ως φιλοσοφία και στάση ζωής. Μπορεί να κάνω λάθος, βεβαίως βεβαίως.
Η πρόσφατη ημερίδα του Ινστιτούτου Επικοινωνίας φιλοξένησε μια ενδιαφέρουσα τοποθέτηση του Άριστου Δοξιάδη. Ένα σημείο στο οποίο στάθηκε είναι αυτό της εμπιστοσύνης, ας την ονομάσουμε επιχειρηματική εμπιστοσύνη.
Παράδειγμα:
Γεγονός είναι πως η παραδοσιακή διαφήμιση δεν αρκεί να φτάσει το προϊόν στα χέρια του τελικού καταναλωτή. Όπως αναφέρει και ο κ. Δοξιάδης, η επίδραση της διαδικτυακή επικοινωνίας, συγκεκριμένα social media, δεν έχει ισότιμη σημασία για όλους τους κλάδους και όλα τα μεγέθη επιχειρήσεων. Το άνοιγμα επικοινωνίας δεν επικεντρώνεται τόσο στις μεγάλες επιχειρήσεις αλλά στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.
Δουλεύοντας στρατηγικές επικοινωνίας και social media πλάνα, θέτω ερωτήματα πριν την χάραξη. Αν είναι στόχος το γρήγορο, ενδεχομένως viral, awareness, συνήθως η παραγωγή περιερχόμενου υστερεί στον σχεδιασμό. Αυτή η πρακτική, συνηθίζεται στο εγχώριο τομέα επικοινωνίας, στις λεγόμενες καμπάνιες launch. Μια διαφορετική τακτική είναι ο σχεδιασμός που απαιτεί περισσότερη παραγωγή περιεχομένου και χτίζοντας επικοινωνιακές λεπτομέρειες εικόνας και εμπιστοσύνης.
Όπως είπε ο ίδιος ομιλητής κατά την διάρκεια διαφορετικής εκδήλωσης, του TEDxAcademy, ανάπτυξη είναι υποδομές και οργάνωση. Εφαρμόζει στην επικοινωνία, εξίσου όπως και στης εξυπηρέτηση πελατών της κάθε επιχείρησης.
| [youtube=http://www.youtube.com/watch?v=6HhNGU08KoE] |
Ο καθηγητής που είχα στο Public Relation Management, δίδασκε πως η πρώτη γραμμή επικοινωνίας είναι η εξυπηρέτηση πελατών, τα τηλεφωνικά κέντρα, η άμεση απάντηση σε email, η γραμματεία μιας επιχείρησης. Όλα αυτά αποτελούν στο βασικό κομμάτι εικόνας και εμπιστοσύνης. Άνω τέλια- Οργάνωση.
Τις προάλλες έψαχνα στα αρχεία μου ένα έγγραφο, που τελικά φαίνεται χαμένο σε μια θάλασσα email επειδή έμεινα με την πίστη πως δεν θα μου χρειαστεί ξανά. Μια ασήμαντη λεπτομέρεια που έγινε σημαντική.
Το δεύτερο μάθημα των ημερών αφορά το θέμα σχεδιασμού και στόχευσης.
Την πραγματική οικονομία δεν την μαθαίνεις διαβάζοντας, την μαθαίνεις παρατηρώντας. Και ότι η τεχνολογία δεν είναι μόνο αυτό που υπάρχει στα εργαστήρια της Intel αλλά οι επιλογές που κάνει ο κάθε επαγγελματίας κάθε μέρα.
Αυτή η μικρή παράγραφος συνδέεται άμεσα με το θέμα του MBA που ανέφερα στην αρχή για να καταλήξω μέσα από μικροπαρουσιάσεις αξιόλογων τοποθετήσεων στο εξής προσωπικό συμπέρασμα:
Τελειώνω την συγγραφή του πρώτου κεφαλαίου της επαγγελματικής μου αφήγησης που δεν επιθυμεί «την σιγουριά του δημοσίου, ούτε την αίγλη της καριέρας σε μεγάλη επιχείρηση, ούτε αντιγράφει πετυχημένα μοντέλα από το Businessweek» , ωστόσο μάλλον είμαι σε καλό δρόμο να βρω την σωστή τροχιά και χροιά, για να έχει αυτό που κάνω «νόημα και διάρκεια», εικόνα και εμπιστοσύνη. Τίτλο στο βιβλίο ή το λεγόμενο business model βρήκε Μαρία Μουζακίτη ένα βράδυ- «freelancer από πεποίθηση», αλλά πιστεύω πως η κατάλληλός τίτλος της αφήγησης θα βρεθεί όταν θα έχουν γραφτεί λίγα κεφάλαια ακόμα. Τα σέβη μου 😉