Όταν ξεκίνησα στον χώρο της επικοινωνίας, άκουγα και συχνά «Κωνσταντίνα, δεν μπορείς να προσεγγίζεις το project σκεπτόμενη το τι θα προσφέρει στο κοινό του αλλά στον πελάτη. What’s in for him?»
Τη στιγμή που χτίζεις, διαμορφώνεις κάτι για να αντλήσει ένας πελάτης, συνήθως εταιρία, άρα εμπορικός πελάτης, πληροφορία και γνώση (και δεν θεωρώ ότι είναι το ίδιο αυτά τα δυο απαραίτητα), και δεν εντάξεις σε αυτό, το κομμάτι όπου προσφέρεις κάτι «πολύτιμο», είτε αυτό είναι διασκέδαση είτε γνώση είτε άλλο αγαθό, στο κοινό, ήδη έχεις αποτύχει μακροπρόθεσμα. Αν σε ενδιαφέρει βέβαια μόνο ένα γρήγορο κλικ χωρίς διάρκεια, επικοινωνιακό one-night-stand, δικαίωμα σου. Εξαρτάται πάντα από τον τελικό σου στόχο.
Θα μου πείτε τώρα πως παραβλέπω εδώ τον παράγοντα «χρήμα» που καθορίζει σχεδόν τα πάντα στην δουλειά μου με με εταιρίες επικοινωνίας, διαφήμισης. Δεν τον παραβλέπω, απλά το αποδέχομαι, ελπίζοντας ότι θα αλλάξει κάποια στιγμή και δεν θα καθορίζει την διάθεση προσφοράς. Κοινώς, να πληρώνεται η δουλειά σε κάθε project όπως της αναλογεί. Ανάλογα με τις ανάγκες και την διάθεση του πελάτη, καθορίζεις και τους παράγοντες μιας προσπάθειας. Ειδικά όταν αυτή αφορά την εμπλοκή του με το διαδίκτυο, και ειδικότερα με τα social media που είναι και το hot της εποχής. Το πιο όμορφο κομμάτι όμως της δουλειάς κρύβεται στην ουσία σε μικρά ή μη κερδοσκοπικά, κοινωφελή projects ή αυτά που γίνονται με το μεράκι του να δοκιμάσεις και να μοιραστείς ιδέες αντί να τις εκμεταλλευτείς. Σπάνιο σε καθαρά εμπορικά projects.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που συναντά μια κοινότητα, είτε διαδικτυακή είτε πέρα της οθόνης, είναι να χαθεί στην περιβόητη συζήτηση αντί να λάβει δράση, να μην έχει όραμα και έτσι ο κόσμος της να βαρεθεί, να μην συμμετέχει, και να χαθεί ο στόχος. Όσο για την εξέλιξη ενός project και της κοινότητας εν τέλει, δεν βοηθά να φυλακίζεις γνώσεις. Αυτό που κάνει τον καθένα μας να ξεχωρίζει δεν είναι η γνώση μας αλλά το πως την αξιοποιούμε. Δεν είναι μόνο η ιδέα αλλά και η εκτέλεση.
Θα με ακούτε να το λέω και θα με βλέπετε να το γράφω αυτό συχνά. Είναι αυτό που πιστεύω και αυτό που ζω στην επαγγελματική μου (και προσωπική ) καθημερινότητα.Αυτό που έχω ζήσει τα τελευταία δυο χρόνια είναι ότι όταν βρίσκονται άνθρωποι με παρόμοιες αρχές, αντιλήψεις, όχι απαραίτητα ίδιες, και ενώνουν τις γνώσεις τους για να φτάσουν κάπου για να πετύχουν ένα στόχο, να πραγματοποιήσουν μια ιδέα, συμβαίνουν φοβερά πράγματα. Είτε αυτό είναι σε προσωπικό επίπεδο, είτε σε επίπεδο ομάδας.
Το post είναι η γραπτή απάντηση προς κάποιον που είχε την απορία γιατί μοιράζομαι την ταπεινή, κατά την άποψη μου, εμπειρία χωρίς να φοβάμαι τον ανταγωνισμό. Δεν ανταγωνίζομαι, συναγωνίζομαι για να προχωρήσει όχι μόνο η αγορά αλλά και η κοινωνία (αρκετά ρομαντικός ιδεαλισμός αλλά αυτό πιστεύω).
Οι κοινότητες φέρνουν αλλαγή. Μικρή, μεγάλη αλλά αλλαγή άρα και εξέλιξη.
The community gives and the community takes.
Δείτε και το βιντεάκι για την Τέχνη των Κοινοτήτων (The Art of Community)
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=Ie321nKxnfg]
So, what’s in for you?